Monday, December 13, 2010

රාමුව






පින්පාට ඔබෙ මුහුණ
දුටුවා අද හිත පුරාම
දගකාර ඔබෙ කතාව
ඇසුවා මගෙ හිත පුරාම
හොරෙන් පාපු සිනාව මට
අවුල් කලා මගේ මනස
හිතුවත් ඔබෙ ළගට එන්න
බැහැනේ එහෙම කරන්න මට
දාලානේ ඔබ තහංචි මට
රාමුවකට වී ඉන්නට
ඉස්සර නම් ඔය රාමුව
තැකුවේ නැහැ දොයිතුවකට
එළියේ හිටියේ වැඩිපුර මං
ඔබ හැදු ඒ රාමුව තුළ
සිතුණ නමුත් අද දවසෙත්
නික්මෙන්නට එයින් පිටට
යන්නට බැහැ කොහොමවත්ම
ඇණ සවිකර එය වටේට
වීදුරැවක් දමා මැදට
මා රාමුව තුළ සිරකර
බිත්තියකට සවිකර ඇත
සදාකල්ම එහි ඉන්නට

කලකින් ලියූ කවිය

 කවියක් ලිව්වේ නැහැ කාලයකින් හොදට ලියපු කවිත් පලකරන්න බැහැ මෙතන හිතට මොකුත් එන්නෙත් නැහැ හිත හිස්ය කවි විතරක් ලියපුවාම හරියයිද